Onderwerpen:

• Hoe herkent u een voetwrat?
• Voetschimmel
• Schimmelnagel
• Blaren
• Ingegroeide teennagels
• Eeltvorming
• Diabetes en voeten (een persoonlijk advies)
• Reuma en voeten (een persoonlijk advies)

Hoe herkent u een voetwrat?

Wratten en likdoorns zijn soms moeilijk te onderscheiden. Het verschil tussen een wrat en een likdoorn is dat een wrat bij zijdelingse druk pijn doet en een likdoorn als men er bovenop drukt.

Voetwratten zijn zeer besmettelijk, het is daarom belangrijk niet aan wratten te krabben. Wratten verdwijnen vaak vanzelf, hoewel dit soms enkele jaren kan duren. Daar er bij een voetwrat altijd sprake is van weefselwoekering, zal een pedicure niet eerder behandelen dan met toestemming van de huisarts. Wanneer de huisarts heeft vastgesteld dat de voetwrat door de pedicure kan worden behandeld kan deze overgaan tot behandeling.

TIP! Draag altijd badslippers in zwembaden,doucheruimten van sportgelegenheden,campings en sauna om besmetting te voorkomen. Kinderen hebben eerder last van wratten, omdat het afweersysteem nog niet zo sterk is. Daarom is het belangrijk ook kinderen te beschermen tegen voetwratten d.m.v. het dragen van bad- of teenslippers.

Voetschimmel

Voetschimmel is een huidinfectie veroorzaakt door schimmels. Er ontstaat een huidafwijking die gepaard gaat met wittige schilfering en kloofjes tussen de tenen,jeukende blaasjes aan de voetzolen of rode schilferende huidafwijkingen die vooral aan de voetranden zichtbaar zijn. Ook kunnen de nagels van de tenen zijn aangedaan, dit geeft een gele verkleuring en brokkelig worden van de nagels (schimmelnagels).

Behandeling: In het algemeen wordt de voetschimmel behandelt met een huidspray,crème of zalf waarin een schimmeldodend middel is verwerkt. Men dient deze behandeling nog minstens een week voort te zetten nadat de huidafwijkingen zijn verdwenen. Ook is het van belang om sokken en schoenen met een anti-schimmelspray te behandelen Om herbesmetting te voorkomen.

TIP! Voetverzorgingsadvies: Uw voeten regelmatig wassen (bij voorkeur zonder zeep) en vooral tussen de tenen zorgvuldig drogen. Elke dag schone katoenen/wollen sokken en bij transpirerende voeten zonodig twee keer per dag om de voeten droog te houden. Ventileer de voeten door open schoenen/leren schoenen te dragen en draag altijd badslippers in openbare zwem- en douchegelegenheden. Gebruik een aparte schone handdoek voor het afdrogen van uw voeten eenmalig en was deze minimaal op 60 graden.

Vraag de huisarts om advies als na drie weken ondanks deze verzorgingsadviezen de voetschimmel zich uitbreidt en de schimmel zich heeft verspreidt naar andere lichaamdelen en als de huid rood,dik en pijnlijk is.

Schimmelnagel

Een schimmelnagel is in eerste instantie geelwit van kleur. Een onbehandelde schimmelnagel kan later geelbruin verkleuren. De nagel wordt brokkelig,dik en bobbelig, in een later stadium kan de nagel geheel of gedeeltelijk loslaten. Dit is niet alleen hinderlijk,maar kan ook pijnlijk zijn. Een schimmelnagel is vaak moeilijker te behandelen dan voetschimmel.

Soms wordt een schimmelnagel in de volksmond ook wel een “kalknagel” genoemd. Een echte kalknagel is een sterk verdikte nagel met wit- en/of geelachtige verkleuring. Soms komen in de lengte van de nagel strepen en ribbels voor. De oorzaak kan liggen aan medicijngebruik, ouderdom of bepaalde soorten eczeem.

TIP! Ondersteunende behandeling door een pedicure is van belang. Ik kan de dikke pijnlijke nagel dunner maken en reinigen wat de genezing bevordert. Deze behandeling is vrijwel pijnloos. Daarna kunt u de schimmelnagel behandelen met een schimmeldodende huidspray of olie tegen mycose-nagels. Ook is het van belang de sokken en schoenen te behandelen met anti-schimmelspray om herbesmetting te voorkomen. Het kan even duren voordat u resultaat ziet omdat nagels maar enkele millimeters per maand groeien. Het gebruik van natuurlijke antimycoseprodukten heeft de voorkeur. Ook zijn er tegenwoordig antischimmelmiddelen te koop die van “binnenuit”werken. Voor schimmelnagels gelden dezelfde voetverzorgingadviezen als bij voetschimmel.

Blaren

Een blaar is een opeenhoping van vocht onder de opperhuid, dit geeft zwelling en pijn. Een drukblaar ontstaat door teveel aan druk op een bepaald huidgedeelte, bijvoorbeeld bij nieuwe schoenen door druk en wrijving en zwaar lichamelijk werk. Een brandblaar ontstaat door contact van de huid met hete gassen,vloeistoffen of andere materialen en extreme koude zoals aanraking van vloeibare stikstof. Ook bijtende chemicaliën kunnen brandblaren veroorzaken.

TIP! Brandblaren mogen nooit worden doorgeprikt,alleen maar afgedekt! Maak een blaar alleen open als deze hinderlijk is. Het is van groot belang voor een snelle genezing en het voorkomen van infectie dat de blaar gedurende die eerste 24 uur gesloten blijft. Om daarbij het gevaar van infectie te voorkomen wordt het gebied rondom de blaar met betadinejodium ontsmet. Vervolgens maakt u aan de zijkanten,zo dicht mogelijk tegen de huid, een kleine opening, bijvoorbeeld met een gedesinfecteerde naald, en drukt u het vocht met een steriel gaasje uit de blaar. Zorg ervoor dat al het vocht afloopt en het ‘blaardak’ verkleeft met de blaarbodem. Het losse stuk huid mag beslist niet worden verwijderd, omdat er dan een infectie ontstaat. Plak de blaar daarna strak af met een pleister (zonder gaas). In de meeste gevallen kan men daarna gewoon weer verder lopen of sporten. Laat grote blaren altijd beoordelen door een arts.

TIP! Voorkom blaren: Vooral in het begin van het seizoen treden blaren op,wanneer de huid enige tijd niet aan druk of wrijving was blootgesteld. Neem daarom vooral in deze periode beschermende maatregelen. Plak de gevoelige huidgebieden af tijdens training en wedstrijden met een hechtpleister (zonder verbandgaas).De schoen wrijft dan tegen de pleister in plaats van de huid. Om blaren te voorkomen moeten sportschoenen goed aansluiten.

Ingegroeide teennagels

Ingegroeide teennagels (meestal aan de grote teen) zijn een pijnlijke aandoening die zo snel mogelijk moet worden verholpen. De grootste risicofactoren voor het ontstaan van ingroeiende teennagels is druk door slecht passend schoeisel, het verkeerd/te kort knippen van nagels en een weke nagelomgeving door veel baden of transpiratie. Ook door zijwaartse druk van te smalle schoenen en bovenwaartse druk door schoenen met te weinig ruimte in de hoogte kunnen ingroeiende nagels ontstaan.

Als de nagels te kort worden geknipt geeft dat schijnbaar een verlichting vanwege drukvermindering. Maar meestal zijn de gevolgen erger dan de kwaal. Wanneer uiteindelijk de nagel dieper in het zachte weefsel binnendringt, ontstaat er een ontsteking. De huid wordt dan rood, glanzend en gespannen. Een kloppende pijn in de teen die gevoelig is bij de minste aanraking is het gevolg.

U wordt geadviseerd niet zelf langdurig te proberen een ingroeiende nagel te behandelen. Als pedicure heb ik daartoe instrumenten en medicamenten en kan er voor zorgen dat de nagel optimaal glad wordt gemaakt en eventueel dunner gefreesd. Bovendien kan ik er voor zorgen dat de nagel drukvrij komt te liggen.

TIP! Voorkomen is beter dan genezen:
• Knip teennagels altijd recht en niet te kort.
• Knip nooit hoekjes van de teennagel rond af
• Vijl ook de teennagels netjes glad zoals uw vingernagels
• Draag schoenen die voldoende ruimte bieden aan de tenen,zowel in de breedte als in de hoogte
• Heeft u teennagels die de neiging hebben aan de zijkanten te krullen,laat een pedicure u dan adviseren over de mogelijkheden om de nagelgroei te reguleren.

Eeltvorming

Eelt is een natuurlijke reactie van de huid op extra druk en wrijving. Overmatig eelt aan de voeten geeft vaak aanleiding tot vervelende klachten.

Eelt heeft een beschermende functie .Aan de voeten hebben we een dergelijke beschermlaag. Bijvoorbeeld op de bal en onder de hiel: de ”zogenaamde drukpunten”. Bij veel mensen wordt deze beschermlaag te dik en gaat pijn doen bij het lopen. We hebben dan te maken met overtollig eelt vaak in combinatie met likdoorns.

Ook kan eelt ontstaan door de druk van de schoen bovenop de tenen of teentoppen, met als gevolg pijnlijke likdoorns. Vaak is de schoen de oorzaak, deze is te klein of te nauw. Ook te wijde schoenen kunnen eelt veroorzaken omdat er constante wrijving is tussen de huid en de schoen.

TIP! Overtollig eelt kan ik tijdens de voetbehandeling terugbrengen tot de normale dikte en eventuele likdoorns verwijderen. Schoenadvies: goed passende schoenen zijn erg belangrijk om extra eeltvorming aan de voeten en tenen te voorkomen.

Diabetes en voeten (een persoonlijk advies)

Dagelijkse verzorging:
• Loop nooit op blote voeten!
• Spoel uw voeten dagelijks af met lauwwarm water. Gebruik geen voetbad want dat maakt de voeten week en daarmee ook kwetsbaar.
• Droog na het douchen de voeten goed af,vergeet de ruimte tussen de tenen niet.
• Smeer na het drogen uw voeten in met een verzorgende voetcreme (bv. voor de diabetische voet), maar niet tussen de tenen.
• Draag geen sokken met gaten, sokken die knellen of te groot zijn of sokken met naden. Gebruik geen sokophouders,deze verminderen de bloedcirculatie.
• Inspecteer iedere dag uw voeten:let op blaren, kloofjes,schrammen,wondjes en verkleuringen. Kijk tussen de tenen en vooral ook aan de onderkant van de voet.
Kunt u de onderkant niet zien gebruik dan een handspiegel. Behandel uw voet direct.
• Ga na of er niets in uw schoen zit, voel met de hand naar de beschadigingen.
• Verbindt een wondje aan de voet zo dun mogelijk.
• Knip de nagels recht af waardoor ze niet kunnen ingroeien en knip ze niet te kort.
Beter nog is ze te laten knippen door een pedicure met diabetesaantekening.
• Verwijder geen eelt met schaartjes of mesjes .Ga ook hiervoor naar een pedicure met diabetesaantekening.

Schoenadvies:
• Koop de schoenen aan het eind van de middag wanneer de voeten een beetje opgezwollen zijn.
• Koop geen te ruime of te krappe schoenen. De schoen moet goed aansluiten bij de hiel en de wreef en voldoende ruimte bieden aan de tenen.
• Koop schoenen van soepel leer met een niet te hoge hak:dat wil zeggen niet hoger dan twee centimeter.
• Zorg voor schoenen met een niet te smalle hak voor voldoende stabiliteit.
• Bij gevoelige voeten is het meestal prettiger om op een wat verende/schokdempende rubberzool te lopen.
• Zorg voor sluiting door middel van veters of klittenband.
• Draag geen instappers,omdat deze of niet goed aansluiten of te strak zitten en gaan knellen.
• Loop nieuwe schoenen voorzichtig in. Gymschoenen zijn goede schoenen voor een diabetespatiënt zonder grote voetproblemen.

Wanneer de huisarts inschakelen:
• Bij een wondje dat na drie dagen nog niet dicht is.
• Als u temperatuursverschil bemerkt aan uw voeten of benen.
• Als u pijn in de kuiten heeft tijdens het lopen.
• Als u een voetschimmel vermoedt.
• Bij andere klachten aan uw voeten.
• Denk nooit dat u kleinzerig bent, het gaat om uw behoud van uw voeten.

Wanneer naar de pedicure met diabetesaantekening:
• Als u niet goed meer kunt zien.
• Als uw handfunctie verminderd.
• Als u kalknagels heeft.
• Als u niet goed meer bij uw voeten kunt.

En verder: Zorg goed voor u zelf en voor uw voeten. Voorkom te hoge bloedsuikers en als u rookt overweeg dan te stoppen. Probeer daarnaast zoveel mogelijk te bewegen, dit is goed voor de bloedcirculatie en uw conditie.

Reuma en voeten (een persoonlijk advies)

Mensen met reuma hebben bijna altijd te maken met ongewenste eelt- en likdoornvorming. Dit komt hoofdzakelijk door de standsverandering van voeten en tenen. Het weefsel onder de bal van de voet wordt dunner en/of verschuift. Schoenen passen daardoor niet meer (goed). Tenen komen in de verdrukking door niet passend schoeisel. Vaak is er ook een standsafwijking van de voet. Ook nagels kunnen door reuma veranderen. Nagels kunnen de volgende afwijkingen vertonen:
• verkleuringen
• verdikte of extreem dunne nagels
• brokkelige nagels
• eeltvorming onder de nagels
• ruwe,ondoorzichtige,brosse en gespleten nagels
• schuurpapiernagels

Voetverzorging:
• De voeten dagelijks wassen en goed drogen,vooral tussen de tenen.
• Smeer na het drogen uw voeten in met een huidvriendelijke voetcreme,maar niet tussen de tenen.
• Knip de nagels recht af waardoor ze niet kunnen ingroeien en knip ze niet te kort. Scherpe hoeken licht afronden.
• Regelmatig wisselen van sokken (liefst katoenen of wollen) en schoenen.
• Voeten zijn vaak extra gevoelig door gewrichtsontstekingen,slijtage in de gewrichten en/of standsafwijkingen. Voor een pedicurebehandeling van reumatische voeten is specifieke kennis noodzakelijk. Ga hiervoor naar een pedicure met reuma-aantekening.
• De uitspraak “rust roest” is voor mensen met reuma zeker van toepassing. Het is dan ook goed dagelijks enige voetoefeningen te doen om uw gewrichten soepel te houden,
Bv: de benen strekken(zittend of liggend) en de tenen afwisselend te klauwen en te strekken.
Bv: zittend op een stoel, leg handdoek of een aantal knikkers op de grond,probeer de handdoek met de tenen onder de voet op te krullen. De hiel staat daarbij op de rand van de handdoek. Of probeer de knikkers een voor een op te pakken en rustig neer te leggen.
Bv: zitten op een stoel, trek de voeten op en draai met de voet rondjes,wissel daarbij regelmatig af. Probeer de draaiing alleen te maken in de voet en niet in heup of knie.

Schoenadvies:
• Laat uw voeten altijd opmeten. Doe dit bij voorkeur in een gespecialiseerde schoenenzaak.
• Een goede breedte,wijdte en neushoogte van de schoenen om ongewenste schuifkracht en extra druk tegen te gaan. Een stevig contrefort (hielstuk)en lichtgewicht.
• Een maximale hakhoogte van drie centimeter.
• Het bovenleer van de schoen moet zacht en soepel zijn, zonder siernaden en harde randen.
• Kies bij voorkeur een schoen met een wreefsluiting zoals veter- of klittenbandschoen
• Een schokdempende,soepele loopzool, maar niet te dun.
• Kousen en sokken goed passend,zonder naden,stopplekken of knellende boorden.
• Bij gevoelige wreef kunnen veters irriteren,door ze kruislings te rijgen kunnen irritaties verminderen.